"Willem"

21-10-2007     † 26-05-2008


Bij jou geboorte had ik de eer je aan te mogen pakken, droog te wrijven en je eerste ademhaling op gang te zien komen. Ook je eerste flesje kreeg je van mij en poetste ik je buikje zodat je kon plassen en poepen. En binnen een week of 2, 3 was net jij al mijn favoriet.
Waarom weet ik niet denk dat ’t zo moest wezen.

En toen ik uiteindelijk met 8 weken echt met jou naar huis kon gaan was er geen gelukkiger baasje dan ik, mijn favo pupje paars mocht ik Willem noemen.


Hier bij de rest van onze roedel mocht je opgroeien, Natuurlijk wel heel voorzichtig omdat Ieren pupjes veel rust nodig hebben, tenslotte hoor je die groeien.
En groeien dat deed je, enorm en dat er dan groeipijnen komen was eigenlijk niet uit te sluiten. Dus nog meer rust voor jou. Echt blij was je er niet mee maar je schikte je heel snel in je lot. En dan maar waterballet met een beer in de bench, Ach wat vlogen de spetters hier rond.
Je keek geregeld naar Kaatje waar je mee wilde spelen maar ventje dat mocht niet, dus maar een extra uurtje knuffelen op de bank, dat was zwaar genieten zowel voor jou als ons. 
Tot je linker voor poot vreemd ging staan ach komt wel goed dachten we.
Uiteindelijk niet en je werd geopereerd, na een dag of 2 zagen we al dat ’t niet geworden was wat we hoopten.

Dus stond je op de rol voor een grotere operatie. Eigenlijk vandaag.
Maar gisteren had jij je grenzen eigenlijk al bereikt, je had zo veel pijn kreeg koorts. Thuis blijven was geen optie meer.
Bram en ik brachten je weg, Je werd liefdevol opgevangen en kreeg meteen goede pijn stilling en medicatie. Vandaag zouden we verder kijken……………………

Ventje voor jou was er geen verder meer, jou toekomst zou alleen nog maar uit operaties bestaan en dan nog geen zekerheid op een fijn hondeleven.
We hebben je dan ook met heel veel verdriet en pijn vandaag laten gaan, geen toekomst en geen Willem meer. Nooit meer jou een kus van jou en nog niet eens jou eerste verjaardag. 
Nooit meer onze Willem……………………………

Bedankt ventje dat je bent geweest wie je was een geweldig puppekind, met een perfect karakter. En eigenlijk ook een perfect lijf op die ene poot na dan.
Dag kleine grote vent, weet dat je plekje in ons hart voor altijd zal zijn.